Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα;

 

Θα έχεις ακούσει σίγουρα αυτήν τη φράση κλισέ: «Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι.» Καταστάλαγμα από την Ιθάκη του Καβάφη, νομίζω; Βέβαια, Καβάφης! Δεν έχει σημασία... Θα μπορούσε να ήταν και η κυρία Ρούλα. Άλλωστε, δεν είναι μόνο μια φράση αυτή που δίνει αξία σε κάποιον, ακόμα κι αν αυτός είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Λοιπόν, για μένα σημασία έχει ο προορισμός και μόνο. Ξέρω, ακούγομαι απόλυτος. Μα, για σκέψου καλύτερα. Πας κρουαζιέρα στην Νέα Υόρκη. Θες να δεις την Νέα Υόρκη. Εκεί βρίσκονται και κάποιοι φίλοι σου και συγγενείς. Στην μέση του Ατλαντικού γίνεται θαλασσοταραχή. Πνίγεσαι σαν τον... Λεονάρντο (ναι, του Τιτανικού). Θες να βγεις πρώτος στους Ολυμπιακούς, και βγαίνεις έκτος. Προορισμός το βάθρο, το ταξίδι μέχρι την έκτη θέση. Θες να μπεις στο Πανεπιστήμιο, μελετάς πολύ, μπήκες σε ΤΕΙ. Θα μου πεις: «Δεν χάθηκε ο κόσμος.» 

Και έτσι είναι. Γιατί, όμως, «έτσι είναι»; Διότι πολύ απλά, αν δεν μπορείς να πας εκεί, βάζεις πλώρη για αλλού. Άλλα ταξίδια, άλλοι αγώνες. Ακόμα κι αυτό το «απόλαυσε το ταξίδι, χωρίς να σκέφτεσαι πού θα καταλήξεις», κρύβει μέσα του τον πόθο μιας προσωρινής ή μόνιμης «Γης της Επαγγελίας». Όποια μπορεί να είναι αυτή για τον καθένα.

Μπορείς να βρεις κι άλλα τέτοια παραδείγματα από την καθημερινότητά σου, είναι βέβαιο. Σημασία, όμως, έχει ο προορισμός και μόνο. Δεν μπορείς να αναλώνεσαι μια ζωή σε ταξίδια. Χρειάζεσαι λιμάνια, προορισμούς, για να δένεις το πλοίο της ζωής σου και να παίρνεις εφόδια και δυνάμεις, να ξεκουράζεσαι, να ξαναρχίζεις, να εξελίσσεσαι. Αλίμονο! Δεν μπορείς να ταξιδεύεις συνεχώς χωρίς να απολαμβάνεις τους καρπούς των κόπων σου. Ίσως άλλος να σταματούσε στα πέντε μέτρα, άλλος στα δέκα, άλλος στο χιλιόμετρο, άλλος δεν θα ξεκινούσε καθόλου. Και γι’ αυτό, το ταξίδι σου είναι η δική σου προσπάθεια. Αν είχε σημασία μόνο το ταξίδι, ίσως στην πραγματικότητα να μην ξεκινούσαμε καν να φτάσουμε κάπου...

Ο προορισμός είναι το κίνητρο για να σαλπάρει το καράβι. Ο προορισμός είναι αυτός που δίνει αξία στο ταξίδι, και η κατάκτησή του, την πληρότητα της επιτυχίας. Ο καθένας ζυγίζει δυνάμεις και εφόδια και θέτει προορισμούς. Κάποιοι προορισμοί δεν είναι για μένα και για σένα. Δεν είμαστε ανώτερα όντα για να ελέγχουμε τα πάντα. Αγωνιζόμαστε για το καλύτερο. Αυτό είναι το ταξίδι, ο αγώνας. Αλλά ο αγώνας δεν είναι ο στόχος.

Σημασία έχει ο προορισμός. Το κάθε μικρό κομμάτι στο παζλ της προσωπικής ολοκλήρωσης.

Εγώ κι εσύ... Εγώ κι εσύ, απλώς προσπαθούμε, και οφείλουμε στον εαυτό μας, «να πιάσουμε λιμάνι».

 Jaime Nada, Τρίτη, 30 Οκτωβρίου 2018 (Αναθεωρημένο κείμενο από το Καλοκαίρι του 2015)