"Του είναι το πηγάδι" - Το βραβευμένο ποίημα του Κώστα Συμεωνίδη, ένας στοχασμός για την νέα χρονιά.

Του είναι το πηγάδι

 

Τρία ζευγάρια χάλασα παπούτσια σιδερένια

να βρω τα γυάλινα βουνά, τους κρυσταλλένιους κάμπους,

να βρω πού κρύβεται η χαρά, ποιους προτιμάει για φίλους,

να βρω το πολυπόθητο κλειδί της ευτυχίας.

 

Να βρω το αθάνατο νερό και την πηγή της Στύγας,

να βρω λιμάνι απάνεμο, χειμώνα, καλοκαίρι.

Να είναι ατάραχη η ψυχή, μέσα στην καταιγίδα,

να μην την εταράζουνε τα πάθη των ανθρώπων.

 

Δεν βρήκα γυάλινα βουνά και κρυσταλλένιους κάμπους

μόν’ βρήκα κόρη που έλουζε στον ήλιο τα μαλλιά της

και πίστεψα πως μέσα εκεί στην αγκαλιά της κόρης

ήταν κρυμμένοι οι θησαυροί που λαχταρά η ψυχή μου.

 

Ήταν γλυκιά μα και πικρή και δεν ήταν αιώνια

και πάλι πήρα τα βουνά, τις θάλασσες, να ψάχνω.

Όλο τον κόσμο γύρισα κι έψαξα με μανία,

δε βρήκα γάργαρο νερό τη δίψα μου να σβήσει.

 

Κι αφού δεν έμεινε σταλιά κουράγιο για να ψάχνω

κοίταξα μέσα μου βαθιά, στου είναι το πηγάδι.

Είδα τα γυάλινα βουνά, τους κρυσταλλένιους κάμπους,

τα χρώματα της θάλασσας και το ουράνιο τόξο.

 

Ο Κώστας Συμεωνίδης είναι Εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μουσικός και τραγουδοποιός με αρκετές συμμετοχές σε φεστιβάλ μουσικής και συναυλίες. Το 1990 κυκλοφόρησε ο δίσκος: «Σκοποί και τραγούδια της Δράμας» με παραδοσιακά τραγούδια του νομού Δράμας, του οποίου είχε τη μουσική επιμέλεια, καθώς και την ερευνητική επιμέλεια του υλικού, το οποίο σε μεγάλο βαθμό, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ευρύτερο κοινό. Το 1993 παρουσίασε την εργασία του: «Η αχλαδόσχημη λύρα της Δράμας» σε πανελλήνιο μουσικολογικό συνέδριο, που έγινε στη Θεσ/νίκη, με θέμα: «Η παραδοσιακή μουσική στη Μακεδονία».